Το πρόσωπό μας προδίδει την άποψή μας για τις σχέσεις

Οι άνδρες προτιμούν, σε γενικές γραμμές, γυναίκες που από τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους μπορούν να συμπεράνουν ότι είναι διαθέσιμες για κάτι επιπόλαιο, για μια αμιγώς σεξουαλική σχέση που δεν θα απαιτεί συναισθηματική δέσμευση, αναφέρουν ερευνητές.

Το αντίθετο ισχύει για τις γυναίκες, που θεωρούν ότι οι άνδρες με θεληματικό πιγούνι, μεγάλη μύτη και μικρά μάτια δεν είναι υπέρ της δέσμευσης.

Την έρευνα διενήργησαν τα πανεπιστήμια του Aberdeen, του St Andrews και του Durham σε δείγμα 700 ατόμων που διένυαν την δεκαετία των 20. Οι επιστήμονες αποφάνθηκαν ότι οι περισσότεροι μπορεί ασυνείδητα να επηρεαζόμαστε από τις προκαταλήψεις μας για να επιλέξουμε σύντροφο ανάλογα με τον τύπο της σχέσης που αναζητούμε.


ΑΠΕ-ΜΠΕ

BHMA - Μπορεί να συγκυβερνήσουν ΝΔ και ΠαΣοΚ;

Η χώρα έχει αναμφισβήτητα εισέλθει σε μια εξόχως ενδιαφέρουσα πολιτική περίοδο. Είναι ίσως η πρώτη φορά –μετά την δεκαετία του ΄70, όπου επανέρχεται στο επίκεντρο του δημόσιου λόγου το ζήτημα της αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού μέσα από συνεργασίες και διευρύνσεις. Ασφαλώς η συζήτηση αυτή δεν στερείται πολιτικού ερείσματος αφού:
η δημοσιοποίηση των πρόσφατων δημοσκοπήσεων και η φιλολογία για την «κρίση του δικομματισμού» που τις συνόδευσε,
το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και το ιδιόμορφο «πολιτικό φλερτ » που αναπτύχθηκε με το ΣΥΡΙΖΑ,
οι αβεβαιότητες που προκαλεί ένας εκλογικός νόμος εύθραυστων και ασταθών πλειοψηφιών, έχουν παίξει καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή.
Δύο είναι τα κεντρικά ερωτήματα που τίθενται, και έμμεσα ή άμεσα υποκρύπτουν την ρευστότητα που χαρακτηρίζει τη πολιτική σκηνή:
Μπορεί η κυβέρνηση να διευρυνθεί με το διορισμό κυβερνητικών στελεχών από άλλους χώρους κατά τα πρότυπα της Γαλλίας;
Θα μπορούσε να υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα ;
Η περίπτωση Σαρκοζί, δηλαδή της συμμετοχής στο κυβερνητικό σχήμα στελεχών από άλλους πολιτικούς χώρους, ούτε πρωτότυπη είναι ,ούτε και άγνωστη για τα ελληνικά δεδομένα. Τόσο προδικτατορικά , όσο και μεταδικτατορικά, υπήρξαν περιπτώσεις που το μοντέλο αυτό ενεργοποιήθηκε στην πολιτική ζωή του τόπου. Την περίοδο Κων/νου Καραμανλή , υπήρξε η περίφημη διπλή διεύρυνση που εκφράστηκε κυρίως με τη συμμετοχή των Μητσοτάκη, Κανελλόπουλου στη κυβέρνηση αλλά και άλλων στελεχών δεξιότερης προέλευσης ως υποψηφίων Βουλευτών. Ο Α. Παπανδρέου επιχείρησε αντίστοιχο άνοιγμα ( Ι.Μπούτος , Λιβανός ) ενώ Ο Σιμήτης και ο Γ.Παπανδρέου επιχείρησαν και αυτοί με τη σειρά τους να διευρύνουν το ΠΑΣΟΚ (Κοντογιανόπουλος, Μάνος, Ανδριανόπουλος, Ανδρουλάκης κλπ).Το ερώτημα είναι τι εξυπηρέτησαν αυτές οι διευρύνσεις;
Βοήθησαν τα κόμματα στο να μετατοπισθεί το ιδεολογικό τους κέντρο βάρους ;
Αύξησαν τη επιρροή των σχηματισμών στην κοινωνία;
Η πραγματικότητα είναι, ότι με εξαίρεση την περίπτωση Μητσοτάκη – Κανελλόπουλου ,όπου πράγματι έπαιξαν ρόλο σε βάθος χρόνου , όλες οι άλλες διευρύνσεις , πέραν της επικοινωνιακής τους προβολής, δεν προσέφεραν τίποτα τα ουσιαστικό στα κόμματα που τις επεχείρησαν. Δεν εισέφεραν ούτε από ιδεολογικής πλευράς , ούτε πολύ περισσότερο από πλευράς εκλογικής δύναμης. Κάποιες μάλιστα από αυτές δημιούργησαν πραγματικό πρόβλημα στα κόμματα υποδοχής ,όπως για παράδειγμα η περίπτωση Μάνου ,Ανδριανόπουλου. Και είναι λογικό αφού η αύξηση της πολιτικής επιρροής ενός κόμματος , δεν μπορεί να προκύψει δια της αθροίσεως προσωπικοτήτων από άλλους χώρους, Ούτε από συγχωνεύσεις κομμάτων , διότι ο νέος σχηματισμός που θα δημιουργηθεί, δεν θα μπορέσει ποτέ να εκφράσει αθροιστικά αυτό, που τα επί μέρους σχήματα εξέφραζαν. Σε κάθε περίπτωση οι κινήσεις κορυφής, δεν μπορούν να σηματοδοτήσουν αντίστοιχες διεργασίες στην κοινωνία . Αυτό που πρέπει να συμβεί, είναι ακριβώς το αντίθετο. Οι ζυμώσεις στο εσωτερικό των κομμάτων πρέπει να αναδεικνύουν προσωπικότητες με πολιτική προοπτική, ικανές να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των πολιτών. Η οποιαδήποτε διεύρυνση, συνεπώς, στο βαθμό που θεωρείται αναγκαία, πρέπει να γίνεται σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο στελεχών. Αντίστοιχα ,και παρά το γεγονός ότι η κοινή γνώμη φαίνεται να συμμερίζεται σε κάποιο βαθμό την ιδέα των κυβερνήσεων συνεργασίας, είναι σαφές ότι δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μία τέτοια εξέλιξη στη χώρα.
Δεν υπάρχουν , προγραμματικές συμπτώσεις που να μπορούν να στηρίξουν συνεργασίες σε μακροπρόθεσμη βάση.
Δεν υπάρχει « κουλτούρα συνεργασιών » στο πολιτικό προσωπικό της χώρας
Δεν υπάρχει, όμως και πραγματική διάθεση εκ μέρους των ηγεσιών, για μια τέτοια εξέλιξη.
Η περίοδος, εξάλλου, των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, του τέλους της δεκαετίας του ΄90, ήταν πολύ διδακτική από κάθε άποψη.Είναι προφανές, μετά από τριάντα σχεδόν χρόνια δημοκρατίας ,ο τόπος να έχει νέες ανάγκες και να αναζητά νέες σταθερές που θα βελτιώσουν την ποιότητα του κοινοβουλευτισμού και την αποτελεσματικότητα της πολιτικής. Είναι όμως εξίσου σαφές ότι η λύση στην αναζήτηση αυτή ,δεν μπορεί να προέλθει παρά μόνο μέσα από τη μετεξέλιξη των κομμάτων με όρους κοινωνίας , την διεύρυνση του ιδεολογικού τους ορίζοντα και τον θεσμικό εκσυγχρονισμό τους .

Ο ΥΕΝΑΝΠ Γιώργος Βουλγαράκης και ο Επίτροπος της Ε.Ε. σε θέματα περιβάλλοντος Σταύρος Δήμας στο χώρο του ναυαγίου του Sea Diamond

Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Γιώργος Βουλγαράκης και ο Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα περιβάλλοντος κ. Σταύρος Δήμας επισκέφθηκαν το Σάββατο τη Σαντορίνη, προκειμένου να ενημερωθούν για τις συνθήκες που επικρατούν στο χώρο όπου βρίσκεται βυθισμένο το κρουαζιερόπλοιο «SEA DIAMOND».
Ο κ. Υπουργός και ο κ. Επίτροπος αφού ενημερώθηκαν από παράγοντες του Υπουργείου και συζήτησαν με τοπικούς φορείς, επισκέφθηκαν το σημείο του ναυαγίου. Τον κ. Υπουργό συνόδεψε και ο Aρχηγός του Λιμενικού Σώματος Αντιναύαρχος κ. Θεόδωρος Ρεντζεπέρης.

Μετά το τέλος της ενημέρωσης και της επίσκεψης ο κ. Βουλγαράκης δήλωσε τα εξής:

«Είχαμε τη δυνατότητα σήμερα να επισκεφτούμε το χώρο που είναι βυθισμένο το SEA DIAMOND με τον Επίτροπο κ.Δήμα. Είχαμε μια πλήρη ενημέρωση για το τι συνθήκες επικρατούν τώρα, αλλά και όλες τις διαδικασίες οι οποίες γίνονται προκειμένου να είμαστε βέβαιοι ότι η επιχείρηση αυτή θα στεφθεί με επιτυχία και δε θα υπάρξει πρόβλημα για το νησί, τον τουρισμό και τους κατοίκους. Το περιβάλλον, φυσικά, είναι για μας πολύ μεγάλη προτεραιότητα. Στόχος μας είναι ο πλήρης καθαρισμός της περιοχής και φυσικά η ανέλκυσή του SEA DIAMOND. Αυτό ήταν και παραμένει βασικός στόχος του Υπουργείου και γίνονται προσπάθειες στην κατεύθυνση αυτή. Στις 20 Απριλίου είναι η καταληκτική ημερομηνία του διαγωνισμού που έχει προκηρύξει το Λιμενικό Ταμείο. Περιμένουμε τα αποτελέσματά και ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει μια οριστική λύση έτσι ώστε να μπορούμε να πούμε ότι πράγματι καταφέραμε όλα όσα μπορούσαμε.»

Ο κ. Δήμας απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων είπε τα εξής:

« Με ικανοποίηση βλέπω ότι οι κρατικές αρχές, το Υπουργείο αλλά και οι τοπικές αρχές έχουν κινητοποιηθεί. Υπάρχει ευαισθητοποίηση για τα πολύ σημαντικά θέματα του περιβάλλοντος και εδώ, αλλά και για όλες τις θάλασσες της Ελλάδος που είναι τεράστιας σημασίας για τη χώρα μας. Είμαι βέβαιος ότι με την ίδια επιμέλεια θα λειτουργήσουν και το επόμενο χρονικό διάστημα ώστε να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα για το νησί αλλά και για τη χώρα μας.»

Δημοσιογράφος: Μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, εσείς ως επίτροπος να βοηθήσετε τη Σαντορίνη, την Ελλάδα κατά κύριο λόγο στο θέμα του ναυαγίου;

κ. Δήμας: Υπάρχουν διάφοροι τρόποι που μπορεί η Ε.Ε. να βοηθήσει αλλά τα θέματα ναυαγίων είναι της αρμοδιότητας των εθνικών κρατών.

Δημοσιογράφος: Η οδηγία 12 του 2006 της Ε.Ε;

κ. Δήμας: «Αυτή είναι οδηγία για τα απόβλητα αλλά είναι, θα έλεγα, νομικής φύσεως το όλο θέμα. Εμείς έχουμε τη βασική αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» και σύμφωνα με αυτή την αρχή θα πρέπει να γίνουν και οι κατανομές των τυχόν ευθυνών οι οποίες υπάρχουν. Από κει και πέρα όμως, αλλά αυτά είναι θέματα αν υπάρξει πρόβλημα, των δικαστηρίων. Εκείνο το οποίο μας ενδιαφέρει εμάς τώρα είναι να μην υπάρξει ρύπανση. Μέχρι τώρα κατάφεραν το Υπουργείο, οι εθνικές αρχές και οι τοπικές αρχές, οι κάτοικοι εδώ να μην υπάρξει ρύπανση. Και οι ακτές της Σαντορίνης είναι πεντακάθαρες. Και επομένως αυτή θέλουμε να είναι και η κατάσταση και στο μέλλον.»

Τον χτυπά ξανά και ξανά ο καρκίνος αλλά του ξεφεύγει

Από τη μια πλευρά μπορεί να θεωρηθεί ο πιο άτυχος άνθρωπος του κόσμου, αφού ο καρκίνος τον έχει χτυπήσει οχτώ φορές σε 44 χρόνια, αλλά από την άλλη και ο πιο τυχερός από όσους έχει βάλει στο στόχαστρό της η επάρατος.

Ο 69χρονος Μελβουρνιώτης, Ντον Μίλερ, ήταν 25 χρόνων όταν προσβλήθηκε για πρώτη φορά, από καρκίνο των όρχεων και οι γιατροί του είπαν να μην προχωρήσει με τα σχέδιά του να ανοίξει φούρνο και να παντρευτεί γιατί οι μέρες του είναι μετρημένες. Ακόμη του είπαν ότι και στην περίπτωση που θα νικήσει τον καρκίνο και θα ζήσει, δεν θα μπορέσει να κάνει ποτέ παιδιά.

Ο νεαρός άντρας εντούτοις, όχι μόνο κατάφερε να νικήσει την επάρατο, αλλά και να γίνει πατέρας δύο παιδιών της Μισέλ και του Σάμιουελ που φρόντισαν με τη σειρά τους να τον κάνουν παππού τριών υπέροχων εγγονιών.

Η επόμενη φορά που μπήκε στη ζωή του Ντον Μίλερ ο καρκίνος ήταν το 1997, όταν οι γιατροί στη διάγνωσή τους, βρήκαν ότι υπέφερε από καρκίνο του ενός μαστού και μερικούς μήνες αργότερα από όγκο στο άλλο. Και οι δύο μαστοί αφαιρέθηκαν.

Το 1999 εμφανίζεται καρκίνος του προστάτη, τον οποίο πάλι νικά ύστερα από μηνών θεραπεία.

Αμέσως μετά εμφανίζεται ένα καρκίνωμα στο κεφάλι του, το οποίο αφαιρέθηκε αμέσως για να μην εξαπλωθεί.

Το 2007 παρουσιάζεται δεύτερο καρκίνωμα το οποίο σπεύδουν να αφαιρέσουν οι γιατροί, πριν προφτάσει όμως να συνέλθει, τον χτυπά ο φοβερός καρκίνος στο πάγκρεας. Εδώ οι γιατροί, του δίνουν έξι μήνες ζωής και του συστήνουν "να τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητές του".

Μετά από εφτά εβδομάδων όμως εντατικής χημειοθεραπείας και ραδιοθεραπείας οι γιατροί δεν βρίσκουν ίχνος από τον καρκίνο που ελάχιστοι μέχρι τώρα κατόρθωσαν να νικήσουν. Τα καλά νέα εντούτοις συνοδεύονται και από κακά. Με τις εξετάσεις εντοπίζονται ανωμαλίες στους ενδοκρινείς αδένες του κ. Μίλερ.

Ενώ συνεχίζει τη θεραπεία στο Peter MacCallum Cancer's Centre, όπου μπαινοβγαίνει τα τελευταία 44 χρόνια, θα πει ότι το γεγονός ότι νικά τον καρκίνο οφείλεται στο ότι είναι αισιόδοξος και λατρεύει τη γυναίκα του, η οποία βρίσκεται πάντα δίπλα του σ' όλους του τους αγώνες με την επάρατο: "Θέλω να ζήσω για να είμαι μαζί της. Αυτό μου δίνει δύναμη. Ξέρω ότι με κυνηγά ο καρκίνος άσχημα και κάποτε ίσως με ρίξει. Δεν ξέρω πότε. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να μην υποχωρώ ούτε έναν πόντο".

Πηγή ΑΠΕ