Πεταχτάρι
Μια πολύ συνηθισμένη μορφή ερασιτεχνικής αλιείας στην Ελλάδα και Κύπρο।
Είναι το ψάρεμα με πεταχτάρι από την στεριά η από βάρκα। Πρόκειται για πολύ απλό εργαλείο από μακρύ νήμα (παλαιότερα κατασκευαζόταν από υδραίικο σπανό ή λινό, καννάβινο, ενώ σήμερα αποκλειστικά και μόνο από συνθετική πετονιά), με δύο ή περισσότερα αγκίστρια και με μια ή δυο μολυβήθρες। Το πεταχτάρι δολώνεται με γαρίδα, ψαράκια, σκουλήκι, καραβίδα ή καλαμάρι (για νυχτερινό ψάρεμα) και με αυτό συλλαμβάνονται μουρμούρες, λαβράκια, σαργοί, σπάροι κ.ά. και την νύχτα ροφοί , μεγάλα πετρόψαρα μουγγριά. Το πεταχτάρι είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος ψαρέματος των αρχάριων ερασιτεχνών ψαράδων. Στις πιο εξελιγμένες μορφές του, η πετονιά είναι τυλιγμένη σε κυκλικό εξάρτημα το οποίο επιτρέπει στον ψαρά να εκσφενδονίσει όσο μακρύτερα μπορεί το πεταχτάρι του. Ένα ειδικό πεταχτάρι είναι το λεγόμενο πολυάγκιστρο, στο οποίο μια σειρά από 10-15 δεμένα αγκίστρια τυλίγονται σε ξερό ψωμί και με αυτό τον τρόπο αλιεύονται κυρίως οι κέφαλοι, συνήθως από ακτές και λιμενοβραχίονες.
Συρτή
Στην Ελλάδα είναι πολύ διαδεδομένη η ελαφριά συρτή ή συρτή αφρού με την οποία αλιεύονται παλαμίδες, λούτσοι, γοφάρια, λαβράκια, μαγιάτικα και μελανούρια, καθώς και η συρτή βυθού, με την οποία ψαρεύονται κυρίως συναγρίδες, στείρες φαγγριά ροφοί και σφυρίδες। Ο ψαράς κινείται με την βάρκα του με πολύ μικρή ταχύτητα και τα θηράματα παραπλανημένα από την κίνηση του γυαλιστερού δολώματος ορμούν και πιάνονται. Σε περίπτωση που το θήραμα είναι μεγάλο ο ψαράς χαλαρώνει και τραβά εναλλάξ την πετονιά, έτσι ώστε να κάμψει την αντίσταση του ψαριού και αυτό κουρασμένο να παραδοθεί. Η ελαφριά συρτή απαιτεί γερο νήμα λινό ή νάιλον, ή με υδραίικο σπάγκο καλά κερωμένο και καταλήγει σε σύρμα μήκους 2,5μ., ικανό να συγκρατήσει το βάρος του ψαριού. Δολώνει με ψεύτικο μεταλλικό ψαράκι, κουταλάκι ή φτερά γλάρου, όλα με μια ή περισσότερες σαλαγκιές στην άκρη. Στη συρτή βυθού χρησιμοποιούνται 9-10 μολύβια, ενώ και εκεί τοποθετείται ψεύτικο ψαράκι ή συχνά και φρέσκο δόλωμα. Χαρακτήρα πιο αθλητικό διαθέτει η αλιεία ανοιχτής θάλασσας με συρτή, που πραγματοποιείται από μικρά σκάροι με ισχυρό κινητήρα. Η αρματωσιά της συρτής στην περίπτωση αυτή αποτελείται από μονό συνθετικό νήμα ή από πλεχτό νήμα αρκετά ανθεκτικό με αγκίστρι σχετικά μεγάλο ( ανάλογα και με τα ψάρια που συχνάζουν στην περιοχή). Τα δολώματα που χρησιμοποιούνται είναι είτε ψόφια είτε ζωντανά είτε τεχνητά ψάρια καλαμάρια ή χταπόδια, τούφες από φτερά ή φούντες από άλλο υλικό. Το καλάμι είναι στηριγμένο σε σταθερή βάση, η οποία είναι προσαρμοσμένη στη καρέκλα ψαρέματος, όπου δένεται ο ψαράς με ιμάντες για να αντιμετωπίσει το δυνατό ψάρι. Στην αλιεία αυτού του είδους το δόλωμα σέρνεται στην επιφάνεια με ταχύτητα όχι μεγαλύτερη των 10 μιλίων , έτσι ώστε να μπορεί να δεχτεί την επίθεση του ψαριού που το ακολουθεί. Με αυτή την βαριά συρτή ή συρτή ύψους συλλαμβάνονται κυρίως ξιφίες, τόνοι, μαγιάτικα ακόμα και σκυλόψαρα. Αυτό το συνασπιστικό είδος αλιείας ονομάζεται game fishing και με αυτό το αντικείμενο διοργανώνονται αρκετά πρωταθλήματα σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, σε περιοχές του Αιγαίου όπου βρίσκονται γνωστά περάσματα τόνων.Στον κεντρικό ατλαντικό, στις αμερικανικές ακτές είναι πολύ διαδεδομένη η αλιεία με τη λεγόμενη μεγάλη συρτή. Στη Φλόριντα των ΗΠΑ, σε νησιά με τουριστική ανάπτυξη το σπορ αυτό οργανώνεται από ξενοδοχεία, συλλόγους και ιδιώτες που θέτουν στη διάθεση των τουριστών – ερασιτεχνών ψαράδων σκάροι και εργαλεία. Συνηθισμένη λεία στη περιοχή αυτή είναι οι ξιφίες και οι τόνοι.
Καθετή
Σε όλο τον κόσμο είναι διαδεδομένη η παράκτια αλιεία από βάρκα η δημοφιλέστατη και στην Ελλάδα καθετή σε ρηχά ή βαθιά νερά, στις πέτρες στα φύκια ή στην άμμο. Στην περίπτωση αυτή ο ψαράς κράτα την πετονιά στο χέρι του και το ψάρι πιάνεται στο αγκίστρι με τίναγμα του βραχίονα. Η αρματωσιά της καθετής αποτελείται από δυο ή περισσότερα αγκίστρια και ένα μικρό μολύβι. Με καθετή αλιεύονται κυρίως πέρκες, χάνοι, σκορπιοί (στις πέτρες) κ.ά., όλα κοντά στην ακτή. Το πιο γνωστό θήραμα είναι ο χάνος, γι’αυτό και οι βασικές στοιχειώδεις καθετές αποκαλούνται χανικά. Το ψάρεμα με καθετή ενδείκνυται για μέτρια έως ρηχά βάθη, έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται ο ψαράς το τσίμπημα αλλά και να μπορεί να μαζεύει την καθετή χωρίς να μπερδεύεται η πετονιά. Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε πολύ και μια ειδική κατηγορία καθετής, η οποία γίνεται σε πολύ βαθιά νερά 150-300 μέτρων. Αυτό το είδος αλιείας διευκολύνουν ειδικές ανέμες με ηλεκτροκίνητα μοτέρ οι οποίες τυλίγουν αυτόματα την καθετή από τα βάθη, ενώ με ένα ηλεκτρικό σήμα ειδοποιούν τον ψαρά πότε πιάνονται ψάρια. Το πιο συνηθισμένο θήραμα με αυτή την μέθοδο είναι οι μπαλάδες (γι’αυτό λέγονται και μπαλαδοκαθετές), ενώ συχνά πιάνονται και μεγάλες σκορπίνες, μουγκριά, μπακαλιάροι, γαλέοι και μεγάλοι βλάχοι. Μια καθετή ειδικής μορφής είναι η ζόκα, εργαλείο με χοντρή πετονιά στην οποία το αγκίστρι έχει προσαρμόστε απευθείας σε μολυβήθρα σε σχήμα ψαριού ή ψαροκεφαλής, τρυπημένη στην μια άκρη για να δένεται το νήμα. Το δόλωμα συνήθως είναι χταπόδι ή σουπιά. Με τη ζόκα πιάνονται (κυρίως σε νυχτερινό ψάρεμα) μεγάλα ψάρια, όπως στήρες, ροφοί και σφυρίδες. Ένα είδος ζόκας είναι και η καθετή με σημαδούρα. Ο ψαράς ρίχνει τις ζόκες του (ή απλές χοντρές πετονιές με μεγάλα αγκίστρια δολωμένα με ολόκληρο ψάρι) και σε καθεμία δένει μια μικρή σημαδούρα και αφήνει το εργαλείο να ψαρέψει μόνο του.
Καλάμι
Το ψάρεμα με καλάμι (ή καλαμίδι) είναι πολύ δημοφιλές παγκοσμίως। Από τις βραχώδης ακτές ψαρεύονται με καλαμίδι κέφαλοι, σκορπιοί, σπάροι, σκαθάρια, πέρκες και τσιπούρες. Από τις ακρογιαλιές αλιεύονται με γερά καλαμίδια εφοδιασμένα με κουβαρίστρα όπου τυλίγεται το νήμα, λαβράκια, πέρκες, σαργοί, συναγρίδες κ.ά. Οι αρματωσιές των καλαμιών, φέρουν βαρίδια από μολύβι (μολυβήθρες) και γερά αγκίστρια όπου προσαρμόζεται το δόλωμα, ανάλογα με την προτίμηση των διαφόρων ψαριών. Αρχικά το καλάμι κατασκευαζόταν από κλαδιά δέντρων, ή από κοινές φυτικές καλαμιές και αργότερα από γερά λεπτά μπαμπού. Σήμερα, τα σύγχρονα καλάμια είναι κατασκευασμένα από πολύ ελαφριά και εξαιρετικά ανθεκτικά υλικά (όπως ανθρακονήματα ) τα οποία μπορούν να αντέξουν το βάρος μεγάλων ψαριών. Το ψάρεμα με καλάμι συνηθίζεται στα λιμάνια και στους κυματοθραύστες άλλα και μέσα από βάρκες. Ένα ιδιαίτερα δημοφιλές είδος ψαρέματος με καλάμι γίνεται σε ανοιχτές αμμουδιές τις ημέρες με κύματα και θαλασσοταραχή. Ονομάζεται surf casting και είναι αρκετά διαδεδομένο. Με αυτό τον τρόπο ψαρεύονται μεγάλες τσιπούρες και μουρμούρες.
Written By: andreas jack
Μια πολύ συνηθισμένη μορφή ερασιτεχνικής αλιείας στην Ελλάδα και Κύπρο।
Είναι το ψάρεμα με πεταχτάρι από την στεριά η από βάρκα। Πρόκειται για πολύ απλό εργαλείο από μακρύ νήμα (παλαιότερα κατασκευαζόταν από υδραίικο σπανό ή λινό, καννάβινο, ενώ σήμερα αποκλειστικά και μόνο από συνθετική πετονιά), με δύο ή περισσότερα αγκίστρια και με μια ή δυο μολυβήθρες। Το πεταχτάρι δολώνεται με γαρίδα, ψαράκια, σκουλήκι, καραβίδα ή καλαμάρι (για νυχτερινό ψάρεμα) και με αυτό συλλαμβάνονται μουρμούρες, λαβράκια, σαργοί, σπάροι κ.ά. και την νύχτα ροφοί , μεγάλα πετρόψαρα μουγγριά. Το πεταχτάρι είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος ψαρέματος των αρχάριων ερασιτεχνών ψαράδων. Στις πιο εξελιγμένες μορφές του, η πετονιά είναι τυλιγμένη σε κυκλικό εξάρτημα το οποίο επιτρέπει στον ψαρά να εκσφενδονίσει όσο μακρύτερα μπορεί το πεταχτάρι του. Ένα ειδικό πεταχτάρι είναι το λεγόμενο πολυάγκιστρο, στο οποίο μια σειρά από 10-15 δεμένα αγκίστρια τυλίγονται σε ξερό ψωμί και με αυτό τον τρόπο αλιεύονται κυρίως οι κέφαλοι, συνήθως από ακτές και λιμενοβραχίονες.
Συρτή
Στην Ελλάδα είναι πολύ διαδεδομένη η ελαφριά συρτή ή συρτή αφρού με την οποία αλιεύονται παλαμίδες, λούτσοι, γοφάρια, λαβράκια, μαγιάτικα και μελανούρια, καθώς και η συρτή βυθού, με την οποία ψαρεύονται κυρίως συναγρίδες, στείρες φαγγριά ροφοί και σφυρίδες। Ο ψαράς κινείται με την βάρκα του με πολύ μικρή ταχύτητα και τα θηράματα παραπλανημένα από την κίνηση του γυαλιστερού δολώματος ορμούν και πιάνονται. Σε περίπτωση που το θήραμα είναι μεγάλο ο ψαράς χαλαρώνει και τραβά εναλλάξ την πετονιά, έτσι ώστε να κάμψει την αντίσταση του ψαριού και αυτό κουρασμένο να παραδοθεί. Η ελαφριά συρτή απαιτεί γερο νήμα λινό ή νάιλον, ή με υδραίικο σπάγκο καλά κερωμένο και καταλήγει σε σύρμα μήκους 2,5μ., ικανό να συγκρατήσει το βάρος του ψαριού. Δολώνει με ψεύτικο μεταλλικό ψαράκι, κουταλάκι ή φτερά γλάρου, όλα με μια ή περισσότερες σαλαγκιές στην άκρη. Στη συρτή βυθού χρησιμοποιούνται 9-10 μολύβια, ενώ και εκεί τοποθετείται ψεύτικο ψαράκι ή συχνά και φρέσκο δόλωμα. Χαρακτήρα πιο αθλητικό διαθέτει η αλιεία ανοιχτής θάλασσας με συρτή, που πραγματοποιείται από μικρά σκάροι με ισχυρό κινητήρα. Η αρματωσιά της συρτής στην περίπτωση αυτή αποτελείται από μονό συνθετικό νήμα ή από πλεχτό νήμα αρκετά ανθεκτικό με αγκίστρι σχετικά μεγάλο ( ανάλογα και με τα ψάρια που συχνάζουν στην περιοχή). Τα δολώματα που χρησιμοποιούνται είναι είτε ψόφια είτε ζωντανά είτε τεχνητά ψάρια καλαμάρια ή χταπόδια, τούφες από φτερά ή φούντες από άλλο υλικό. Το καλάμι είναι στηριγμένο σε σταθερή βάση, η οποία είναι προσαρμοσμένη στη καρέκλα ψαρέματος, όπου δένεται ο ψαράς με ιμάντες για να αντιμετωπίσει το δυνατό ψάρι. Στην αλιεία αυτού του είδους το δόλωμα σέρνεται στην επιφάνεια με ταχύτητα όχι μεγαλύτερη των 10 μιλίων , έτσι ώστε να μπορεί να δεχτεί την επίθεση του ψαριού που το ακολουθεί. Με αυτή την βαριά συρτή ή συρτή ύψους συλλαμβάνονται κυρίως ξιφίες, τόνοι, μαγιάτικα ακόμα και σκυλόψαρα. Αυτό το συνασπιστικό είδος αλιείας ονομάζεται game fishing και με αυτό το αντικείμενο διοργανώνονται αρκετά πρωταθλήματα σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, σε περιοχές του Αιγαίου όπου βρίσκονται γνωστά περάσματα τόνων.Στον κεντρικό ατλαντικό, στις αμερικανικές ακτές είναι πολύ διαδεδομένη η αλιεία με τη λεγόμενη μεγάλη συρτή. Στη Φλόριντα των ΗΠΑ, σε νησιά με τουριστική ανάπτυξη το σπορ αυτό οργανώνεται από ξενοδοχεία, συλλόγους και ιδιώτες που θέτουν στη διάθεση των τουριστών – ερασιτεχνών ψαράδων σκάροι και εργαλεία. Συνηθισμένη λεία στη περιοχή αυτή είναι οι ξιφίες και οι τόνοι.
Καθετή
Σε όλο τον κόσμο είναι διαδεδομένη η παράκτια αλιεία από βάρκα η δημοφιλέστατη και στην Ελλάδα καθετή σε ρηχά ή βαθιά νερά, στις πέτρες στα φύκια ή στην άμμο. Στην περίπτωση αυτή ο ψαράς κράτα την πετονιά στο χέρι του και το ψάρι πιάνεται στο αγκίστρι με τίναγμα του βραχίονα. Η αρματωσιά της καθετής αποτελείται από δυο ή περισσότερα αγκίστρια και ένα μικρό μολύβι. Με καθετή αλιεύονται κυρίως πέρκες, χάνοι, σκορπιοί (στις πέτρες) κ.ά., όλα κοντά στην ακτή. Το πιο γνωστό θήραμα είναι ο χάνος, γι’αυτό και οι βασικές στοιχειώδεις καθετές αποκαλούνται χανικά. Το ψάρεμα με καθετή ενδείκνυται για μέτρια έως ρηχά βάθη, έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται ο ψαράς το τσίμπημα αλλά και να μπορεί να μαζεύει την καθετή χωρίς να μπερδεύεται η πετονιά. Τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε πολύ και μια ειδική κατηγορία καθετής, η οποία γίνεται σε πολύ βαθιά νερά 150-300 μέτρων. Αυτό το είδος αλιείας διευκολύνουν ειδικές ανέμες με ηλεκτροκίνητα μοτέρ οι οποίες τυλίγουν αυτόματα την καθετή από τα βάθη, ενώ με ένα ηλεκτρικό σήμα ειδοποιούν τον ψαρά πότε πιάνονται ψάρια. Το πιο συνηθισμένο θήραμα με αυτή την μέθοδο είναι οι μπαλάδες (γι’αυτό λέγονται και μπαλαδοκαθετές), ενώ συχνά πιάνονται και μεγάλες σκορπίνες, μουγκριά, μπακαλιάροι, γαλέοι και μεγάλοι βλάχοι. Μια καθετή ειδικής μορφής είναι η ζόκα, εργαλείο με χοντρή πετονιά στην οποία το αγκίστρι έχει προσαρμόστε απευθείας σε μολυβήθρα σε σχήμα ψαριού ή ψαροκεφαλής, τρυπημένη στην μια άκρη για να δένεται το νήμα. Το δόλωμα συνήθως είναι χταπόδι ή σουπιά. Με τη ζόκα πιάνονται (κυρίως σε νυχτερινό ψάρεμα) μεγάλα ψάρια, όπως στήρες, ροφοί και σφυρίδες. Ένα είδος ζόκας είναι και η καθετή με σημαδούρα. Ο ψαράς ρίχνει τις ζόκες του (ή απλές χοντρές πετονιές με μεγάλα αγκίστρια δολωμένα με ολόκληρο ψάρι) και σε καθεμία δένει μια μικρή σημαδούρα και αφήνει το εργαλείο να ψαρέψει μόνο του.
Καλάμι
Το ψάρεμα με καλάμι (ή καλαμίδι) είναι πολύ δημοφιλές παγκοσμίως। Από τις βραχώδης ακτές ψαρεύονται με καλαμίδι κέφαλοι, σκορπιοί, σπάροι, σκαθάρια, πέρκες και τσιπούρες. Από τις ακρογιαλιές αλιεύονται με γερά καλαμίδια εφοδιασμένα με κουβαρίστρα όπου τυλίγεται το νήμα, λαβράκια, πέρκες, σαργοί, συναγρίδες κ.ά. Οι αρματωσιές των καλαμιών, φέρουν βαρίδια από μολύβι (μολυβήθρες) και γερά αγκίστρια όπου προσαρμόζεται το δόλωμα, ανάλογα με την προτίμηση των διαφόρων ψαριών. Αρχικά το καλάμι κατασκευαζόταν από κλαδιά δέντρων, ή από κοινές φυτικές καλαμιές και αργότερα από γερά λεπτά μπαμπού. Σήμερα, τα σύγχρονα καλάμια είναι κατασκευασμένα από πολύ ελαφριά και εξαιρετικά ανθεκτικά υλικά (όπως ανθρακονήματα ) τα οποία μπορούν να αντέξουν το βάρος μεγάλων ψαριών. Το ψάρεμα με καλάμι συνηθίζεται στα λιμάνια και στους κυματοθραύστες άλλα και μέσα από βάρκες. Ένα ιδιαίτερα δημοφιλές είδος ψαρέματος με καλάμι γίνεται σε ανοιχτές αμμουδιές τις ημέρες με κύματα και θαλασσοταραχή. Ονομάζεται surf casting και είναι αρκετά διαδεδομένο. Με αυτό τον τρόπο ψαρεύονται μεγάλες τσιπούρες και μουρμούρες.
Written By: andreas jack
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου